Σχετικά
Το αντίκτυπο των υπολειμμάτων από τα κλαδέματα των καλλιεργούμενων δένδρων
Για καλλιεργητικούς λόγους οι καλλιέργειες κλαδεύονται κατά ελάχιστο μια φορά το έτος. Στην Ελλάδα οι εκτάσεις στις οποίες είναι εγκατεστημένες οι βασικές δενδρώδεις καλλιέργειες ανέρχονται σε πάνω από 9.090.000 στρέμματα (μέσος όρος ετών 1996-1998).
Επίσης τα φυτικά υπολείμματα (κλαδιά, φύλλα κ.λπ.) που προκύπτουν από τη διαδικασία ανέρχονται σε 2.695.515 drytones/yr (Nikolauetal., 2002). Περισσότερο από το 1/3 αυτής της βιομάζας είναι άνθρακας, ο οποίος κατά την καύση τους μετατρέπεται σε CO2 και επιβαρύνει την ατμόσφαιρα. Εκτός αυτού, παράγονται κατά την καύση και άλλα αέρια, ρύποι και μικροσωματίδια (Kostenidou et al., 2013). Δηλαδή, ενώ οι δενδρώδεις καλλιέργειες θα μπορούσαν να συμβάλλουν σημαντικά στη μείωση του βασικότερου αερίου του θερμοκηπίου του CO2, λόγω της καύσης των υπολειμμάτων κλαδέματος, η σημαντική αυτή λειτουργία δεν υφίσταται, με προφανείς συνέπειες για την ένταση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής (Fountoukis et al., 2014; Lopez et al., 2010; Papadakis et al., 2015; Sánchez de la Campa et al., 2018; Susmozas et al., 2018).
Εκτός των παραγόμενων ρύπων, υπάρχει και σημαντική δαπάνη καυσίμων (τα οποία εκλύουν και αυτά CO2 και άλλους ρύπους) και εργατικών αφού κάθε καλλιεργητής πηγαίνει με δικά του έξοδα σε κάθε θέση απόθεσης για να κάνει την καύση. Δηλαδή κάθε καλλιεργητής κάνει πολλαπλά δρομολόγια για να διαχειριστεί τα υπολείμματα των κλαδεμάτων.
Επιπρόσθετα, η παραμονή των κλαδεμάτων στον αγρό εντείνει τη διασπορά παθογόνων που πλήττουν τις καλλιέργειες, με αποτέλεσμα τη ανάγκη για χρήση μεγαλύτερων ποσοτήτων χημικών φυτοπροστατευτικών τα οποία για να εφαρμοστούν απαιτούν εργατικά, καύσιμα κ.λπ.
Συνεπώς, η παραδοσιακή διαδικασία οδηγεί σε άμεση και έμμεση έκλυση θερμοκηπιακών αερίων που συντελούν στην επιδείνωση της κλιματικής κρίσης, ενώ έχει σημαντικό οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος.